Valerian and the City of a Thousand Planets is een nieuwe actie sci-fi film geregisseerd, geschreven en geproduceerd door Luc Besson, de regisseur van: Léon: The Professional, The Fifth Element en Lucy.
De film is gebaseerd op de gelijknamige Franse stripboeken serie.
In de film hebben de mensen een groeiend ruimtestation gemaakt dat in de toekomst zijn eigen universum is geworden. In de 28ste eeuw leven al duizenden verschillende wezens van verschillende planeten samen naast elkaar in dit nieuwe universum. Een stad van in het universum heet Alpha, dit is een stad waar verschillende wezens al eeuwen vredig samen leven en onderling kennis en cultuur met elkaar delen.
 |
| Valerian en Laureline |
Deze film bevat mooie beelden, die het de film wel waard maken om een keer gezien te hebben. Luc Besson is goed creatief geweest met het tonen van een paar verschillende aspecten van een paar van de duizenden planeten. Helaas door het grote aantal van de verschillende planeten krijg je als kijker maar even een kleine blik van bepaalde planeten zonder dat je echt goede details van deze planeten leert. Zo krijg je alleen de details te horen van de planeten die van belang zijn voor het verhaal van de film. Zo kan de film wel wat rommelig over komen, omdat ze teveel verschillende dingen in een korte tijd proberen te tonen. Het verhaal van de film wordt zo al snel onduidelijk en langdradig, omdat ze teveel onnodige extra's blijven toevoegen die niet altijd een doel in de film hebben. Zo kun je als kijker snel je interesse in de film verliezen, omdat het lastig wordt om het verhaal te blijven volgen. De film duurt ook twee uur en een kwartier. Dit is een lange tijd voor een film en dankzij de langdradigheid en onduidelijkheid van de film kan de film voor sommige ook nog langer aanvoelen dan dat hij werkelijk is.
Ze proberen de film ook grappig te maken door veel humor en grappen toe te voegen in de film, maar de meeste van de humor slaat alleen aan bij de jongere kijkers. Voor oudere kijkers is de humor al snel voorspelbaar. Door de hoeveelheid van de pogingen om grappig over te komen, kan dit voor oudere kijkers ook vervelend overkomen. Ze proberen je namelijk te vaak te laten lachen zonder succes.
De effecten in de film zien er goed uit, maar je kunt wel vaak duidelijk terug zien waar ze CGI- effecten hebben gebruikt. Sommige wezens die ze met CGI in de film hebben geplaatst zien er duidelijk erbij ingeplakt uit. Je kunt ook wel terugzien wanneer de acteurs voor een green screen staan. De mooie achtergrond van het green screen komt vaak namelijk levenloos over.
Het acteerwerk in de film is ook niet zo goed. Dane DeHaan is een goede acteur, maar bij deze film lijkt hij verkeerd gecast te zijn. Hij probeert namelijk teveel over te komen als een slechte actie versie van Han Solo. Zijn personage weet ook steeds probleemloos de vijand te verslaan, waardoor ze geen spanning creëren. Bij het zoveelste gevecht weet je al van tevoren dat hij toch wel gaat winnen. Cara Delevinge probeert nog steeds door te breken als actrice, maar ook met deze film lukt het haar niet. In deze film moet ze bijvoorbeeld met dingen acteren die pas later in de film worden geplaatst met CGI. Je kunt gewoon zien dat ze verkeerd acteert, omdat ze in de film de CGI dingen vaak vanaf een verkeerde kant bekijkt. In de film is het ook bedoelt dat de twee hoofdrolspelers een romantische relatie met elkaar hebben, maar dit zie je ook niet echt geloofwaardig terug.
Uiteindelijk is deze film misschien leuker voor een jonger publiek of voor mensen die bekent zijn met de Franse stripboek serie.
Ik geef de film als cijfer een:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten