Annabelle: Creation

Annabelle: Creation is een prequel van de eerste Annabelle film uit 2014. De eerste Annabelle was de eerste spin-off van the Conjuring. Deze prequel is geregisseerd door David F. Sandberg, de regisseur van de film Lights Out.

De film begint met het verhaal van de poppenmaker Samuel Mullins (Anthony LaPaglia). Hij en zijn vrouw zijn hun dochter enkele jaren terug verloren. Als Samuel hoort dat het plaatselijke weeshuis zijn deuren sluit, neemt hij de weesmeisjes en hun non zuster Charlotte (Stephanie Sigman) in huis om ze onderdak te bieden.

Janice ziet de Annabelle pop

Het weesmeisje Janice (Talitha Bateman) heeft een handicap en loopt daarom met een kruk. Door haar handicap is ze een beetje het buiten beentje van de weesmeisjes groep. Wanneer Janice een weggestopte pop vindt in het huis van Samuel leert ze al snel dat er iets mis is met de pop. Na meer tijd met de pop te hebben doorgebracht, leert Janice dat de pop bezeten is door een kwade demon, die het heeft voorzien op haar ziel.

Deze film is veel beter dan de eerste Annabelle film. Dit komt omdat betere horror kenners deze nieuwe film hebben gemaakt. David F. Sandberg heeft vorig jaar met zijn film Lights Out al laten zien hoe goed hij een horror film in elkaar kan zetten. Zo heeft hij zichzelf bewezen tegenover James Wan, de man achter the Conjuring films en mocht hij deze nieuwe film regisseren van the Conjuring film serie.

Ondanks dat deze film eigenlijk niks nieuws introduceert op het horror gebied, slaat de film wel goed aan bij het publiek. David F, Sandberg weet goed de spanning in de film te houden. In het begin wel meer met flauwe jump scares, maar gedurende de film weet hij dit ook echt te doen door het tonen van enge dingen die op het moment dat al het geluid in de film afneemt ineens in beeld verschijnen.
Ook al dat de film wel eng over kan komen, is het soms wel wat te onduidelijk. Als kijker weet je dat de demon Janice haar ziel wil hebben, maar soms zit de demon de andere weesmeisjes te beangstigen zonder duidelijke rede. Deze extra demon activiteiten hebben ze alleen in de film gedaan om de film langer te maken en om te proberen het publiek te laten schrikken. Dit lukt ze meestal dan wel, maar dit gaat wel ten koste van het verhaal.        

De effecten in de film zien er verder ook goed uit. Ze maken in deze film veel gebruik van echte objecten zoals verschillende enge popen. Zo mijden ze zoveel mogelijk het gebruik van CGI zodat de enge dingen echt en goed over komen bij de kijkers.

Het acteerwerk in de film is ook goed. De jonge actrices die de weesmeisjes spelen komen goed en realistische over in de film. De personages maken wel veel horror clichés, maar dit kan vergeven worden omdat het jonge personages zijn. In werkelijkheid zouden kinderen ook eerder de horror clichés maken zoals ze in de film doen.

Ik geef de film als cijfer een: