The Wall

The Wall is een nieuwe oorlogsdrama thriller geregisseerd door Doug Liman, de regisseur van Edge of Tomorrow en The Bourne Identity.

De film speelt zich af in het jaar 2007 aan het eind van de Iraakse oorlog. De twee soldaten Sergeant Matthews Hobbs (John Cena) en luitenant Isaac Locke (Aaron Taylor-Johnson) zijn als enige van hun crew nog over en proberen hun militaire missie af te ronden.

Sergeant Matthews wordt geraakt
door de sluipschutter

Wanneer Sergeant Hobbs wordt neergeschoten door een onbekende sluipschutter zoekt Locke dekking achter een smalle muur, die niet al te stevig meer is. Terwijl Hobbs zwaargewonden op de grond ligt, probeert Locke contact te leggen met de hulptroepen. Als Lock antwoord krijgt van zijn hulptroepen herkent hij het accent en leert dat hij contact heeft met de sluipschutter die het op hem gemunt heeft. Locke leert zo dat de sluipschutter de beruchte Juba 'Ghost' (stem van Laith Nakli) is, die erom bekend staat vele Amerikaanse soldaten te hebben vermoord. Juba probeert Locke nu zoveel mogelijk te laten praten, zodat hij meer over hem te weten komt, zodat hij hem met deze informatie psychologisch kan breken. Locke moet nu proberen zoveel mogelijk te bluffen om Juba de baas te blijven net zolang tot hij gered kan worden door de hulptroepen.

Dit is een interessante en spannende film waar je je als kijker ook in het nauw gedreven, kunt voelen. Doug Liman heeft de film namelijk op een speciale manier gefilmd, waardoor het meer realistischer over komt. Hij houdt namelijk de scenes lang aan vanuit dezelfde camera positie. Zo voorkomt hij dat je als kijker duidelijk ziet op welke momenten de scenes overspringen naar de volgende scene. Wat ook helpt bij het creëren van het gevoel dat je in de nauw wordt gedreven, zijn de dreigende woorden van de sluipschutter. Door de tijd die het hoofdpersonage neemt om op zijn woorden te reageren, krijg je als kijker ook de kans om zelf te bedenken hoe je zelf zou reageren.

Wat ook bijzonder aan de film is, is dat je geïnteresseerd in de film blijft ondanks dat er eigenlijk maar drie acteurs in spelen. Van die drie acteurs hoor je een alleen over de radio en een ander ligt grotendeels buitenwesten op het slagveld. Aaron Taylor-Johnson weet de film dus goed draaiende te houden in zijn eentje.

Met deze film probeert Doug Liman ook te laten zien hoe slecht oorlogen zijn en hoe dit soldaten eigenlijk helemaal psychologisch kapot kan maken. Ook probeert hij de andere kant van het verhaal te laten zien, door te tonen hoe normale mensen uit het Midden-Oosten dankzij oorlog in gewapende psychopaten kunnen veranderen.

Het meest jammere aan deze film is het eind, want dat voelt heel gehaast in elkaar gezet en wat er precies in gebeurd, geeft het gevoel alsof de gehele film eigenlijk uiteenvalt.


Ik geef de film als cijfer een: