Mijn Top 10 slechtste films van 2017

2017 had helaas weer vele slechte of mindere films. Dit is de lijst met de 10 films die ik persoonlijk het slecht, saai of irritant vond dit filmjaar.

10
Wish Upon.
Wish Upon was een van de slechtste horrorfilms van 2017, waar je eerder on kon lachen dan dat je er echt bang van werd. De film leek ook veel op een andere minder horror film: The Possession, maar dan zonder komische priester. Het hoofdpersonage was ook een bitch waar je als kijker niet omgeeft tot ze De film eindigt. Bij mijn voorstelling verlieten twee jongens de film sarcastisch juichende en klappend met flink wat gelach.

9
The Snowman.
The Snowman was echt een slechte misdaad mysterie dankzij het slechte en onduidelijke verhaal, blijf je als kijker in de kou staan. Van de film kom je al snel zelf een komedie maken door commentaar te leveren of anders gewoon aan een andere Snowman te denken.

8
Rings.
Rings werd al uitgesteld om in de bioscopen te draaien, maar uiteindelijk hadden ze de film gewoon beter weg kunnen laten, want het eerste vervolg op de klassieke film the Ring was al geen succes en het 15 latere vervolg had al helemaal geen kans om de horror fans te plezieren of te beangstigen. De film is enkel gevuld met simpele en voorspelbare jump scares en een onnodige vergezocht verhaal.

7
Snatched.
Snatched was een slechte komedie waar weinig tot niet om te lachen viel. .Amy Schumer haar overdreven komedie heeft weinig succes in deze film en de comeback van Goldie Hawn als actrice heeft helaas ook niet geholpen. Het enige grappige wat ik had tijdens mijn voorstelling was iemand in de zaal met een aanstekelijke lach. Daardoor viel er toch nog een beetje te lachen, alleen niet om de film zelf.

6
Chips.
Chips was een te lange en saaie komedie, waar weinig om viel te lachen. Dax Shepard heeft zichzelf te veel werk en aandacht proberen te geven met deze film. Het was beter geweest als hij van rol had geruild met Michael Peña.

5
Leatherface.
Leatherface was een onnodige film over het bekende horrorpersonage Leatherface, waar ze onnodig op zijn achtergrondverhaal proberen in te spelen, zodat je misschien meer om het personage gaat geven. Helaas hebben ze dit te zwak gedaan. De kettingzaag het bekende wapen van Leatherface komt ook pas echt het laatste kwartier even snel in de film voorbij.

4 
Baywatch. 
Baywatch was een te vergezochte en overdreven zomerkomedie, die niet echt grappig was. De tv-serie was op zich ook geen grote hit, maar met deze film hebben ze verder ook niets speciaals toegevoegd. Hij heeft wel te lang in de lokale bioscoop gedraaid.

3
Logan Lucky.
Logan Lucky was een te langdradige diefstal film waar je als snel het plot en de planning van de diefstal kwijt bent en zo onbegrijpende de film moet zien te volgen. Zo komt er onduidelijk een man in een vaag beer kostuum langs, waardoor ik eerder aan Nicolas Cage moet denken dan dat ik het kon volgen.

2
Transformers: The Last Knight.
Elke Transformer film van Michael Bay werd alleen maar onnodige langer en onduidelijker. Deze film probeerde hij ook weer onnodig groter te maken, waardoor je alleen eerder het verhaal kwijt raak en zo ook je interesse snel verliest. Hopelijk is dit echt zijn laatste Transformers film.

1
Fifty Shades Darker.
Het vervolg op een van de slechtste film, die ik ooit gezien heb, was dan wel iets beter dan het origineel. Verder is er weinig goeds over te zeggen. De film is rommelig gefilmd en in elkaar gezet. In de ene scene gebeurd er een ongeluk, maar in de volgende scenes is alles alweer in orde. Gelukkig is volgende jaar de laatste film uit deze serie en dan zijn we ervan verlost.

Bij mijn voorstelling tijdens deze film zat ik naast twee meiden die het volgende gesprek hadden:

Kom laten we delen dat we in de bioscoop zijn.

Mijn reactie en gedachte tijdens
dit gesprek.

- Oké hoe heet deze film dan?
uh, Fifty Shades Darker.
-Hoe schrijf je dat?   




Dit zijn de tien film die ik kan afraden om te zien. Ik ben blij dat ik ze na deze lijst gemaakt te hebben weer kan vergeten. Ik zeg niet dat je deze film zelf moet haten zoals ik dat hier doe. Als je wel plezier met een van deze films hebt gehad dan respecteer ik dat en vind dit eigenlijk vooral knap.

Graag wil ik iedereen weer bedanken van het lezen, volgen en liken van mijn reviews van dit jaar.

Ik hoop dat 2018 toch een beter jaar mag gaan worden dan 2017.

Mijn Top 10 Beste films van 2017

Het filmjaar is (bijna) weer voorbij. 2017 was helaas niet het beste film jaar, want er waren echte duidelijk meer mindere en slechte films dan goede films. Hier is de lijst met mijn top 10 films van het jaar, waar ik persoonlijk zelf het meeste van heb genoten dit jaar.

10

Wonder. 
Wonder is een mooie film van Stephen Chbosky met een goed bericht dat uiterlijk ook niet alles is in het leven. Deze film kan zo goed behulpzaam zijn voor mensen die vaak over hun eigen uiterlijk twijfelen en ze misschien wat meer zekerheid bieden. De film bevat verder ook leuke humor met wat cameo's van personages van een Melkweg hier ver vandaan.

9

Wind River.
Wind River was de beste detective mysterie films van dit jaar dat gebaseerd was op een waargebeurd verhaal. De film laat goed zien hoe de natuur en de regels van de mensheid moordzaken soms extra lastig kunnen maken. Jeremy Renner laat in deze film weer eens zien wat voor een goede acteur hij kan zijn. 

8
Spider-Man: Homecoming.
Spider-Man was een van mijn eerste favoriete superhelden, maar alleen bij de Sony studio wisten ze weinig goede films met het personage te maken. Met de hulp van Marvel hebben ze na jarenlang eindelijk weer eens een goede Spider-Man film weten te maken zoals een Spider-man film hoort te zijn. Tom Holland heeft de rol goed en passend gespeeld.

7
Wonder Woman.
Met Wonder Woman wisten ze voor de DCEU eindelijk een film te met meer positieve kanten in plaats van negatieve. Patty Jenkins wist de film ook sterk in eigen handen te houden zonder dat andere mensen zich er teveel mee gingen bemoeien. Zo weet ze de beste film met een vrouwelijke superheld te maken tot nu toe. Gal Gadot haar Wonder Woman kan voor (jonge) vrouwelijke kijker als een sterk symbool voor de vrouwelijke kracht dienen.

6 
Dunkirk.
Dunkirk is weer een mooie film van Christopher Nolan. Voor sommige was de film net iets te realistisch om te kunnen waarderen, maar zo heeft Nolan de film toch op een sterke en echte manier neergezet. Verder is het een verfilming van een oorlogsverhaal dat is gebaseerd op ware gebeurtenissen.

5 
Baby Driver.
Baby Driver was weer een vermakelijke film van Edgar Wright. Deze keer met een goede, leuke mix van genres, een goed en vermakelijke verhaal met een mooie passende soundtrack.

4
Thor: Ragnarok.
De derde Thor film is een vermakelijke film van Taika Waititu. Voor sommige was de film wat te komisch, maar dan zijn ze Taika Waititi zijn filmwerk niet zo gewend. In de film worden Thor en Hulk tegenover elkaar gezet, maar ook naast elkaar. Zo heeft hij de film goed in elkaar gezet en voorbereidt geëindigd voor Avengers: Infinity War.

3
Star Wars: Episode VIII - The Last Jedi.
De Nieuwste Star Wars film was voor sommige even wennen aan de manier waarop Rian Johnson de film gemaakt en in elkaar gezet heeft. Ondanks dit en een onnodig verhaallijn in de film is het verder wel leuk om Mark Hamill weer terug te zien als een oudere Luke Skywalker en om Carrie Fisher voor een laatste keer te zien als Leia.

2
War for the Planet of the Apes.
Als je Andy Serkis zijn reis als de aap Caesar al vanaf de eerste film uit 2011 gevolgd hebt, is dit een mooie afsluiting van de reis. Het kan zijn dat ze misschien nog meer films in de filmserie maken, maar hun sterke trilogie staat vast. Het motion capture acteerwerk van de cast, die de apen spelen en dan vooral van het werk van Andy Serkis wordt weer geweldig en geloofwaardig gedaan, waardoor het ze vaak overkomen als echte apen. 

1
 Logan.
Logan was echt een mooie afsluiting van Hugh Jackman zijn carrière als het fictie personage Logan/Wolverine. Hij heeft deze rol voor 17 jaar goed gespeeld en gewoon eigen gemaakt. De toekomstige plannen voor nieuwe X-Men films kunnen mooi worden nu Disney de rechten heeft gekocht, maar een betere Wolverine zou er niet snel komen. Samen met Patrick Steward zijn professor X en Dafne Keen haar X-23, heeft Hugh Jackman een andere maar sterke en emotionele film weten neer te zetten.

   
Dit zijn de tien films die ik kan aanraden om een keer te bekijken.

Morgen zal ik mijn lijst met de top 10 slechte films van dit jaar online zetten. 2017 had helaas ook meer mindere/slechte films dan goede.

Molly's Game

Molly's Game is een nieuwe biografisch drama geregisseerd en geschreven door Aaron Sorkin, de schrijver van films als A Few Good Men en The Social Network. Dit is de eerste film die hij zelf heeft geregisseerd. De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Molly Bloom.

In de film met de professionele skiester Molly Bloom (Jessica Chastain) stoppen met sporten. Zo eindigt ze in de mysterieuze en soms gevaarlijke gokwereld. Als Molly leert hoe de gokwereld te werk gaat, begint ze haar eigen poker en gokspelen.
Molly wordt steeds populairdere, waardoor ze als snel tot the poker princess benoemt wordt. Bij haar games gokken vele verschillende mensen van Hollywoodsterren, Bedrijfsleiders tot aan foute gangsters. Wanneer een zakenman vier miljoen aan bedrijfsgeld verspeelt, komen de details over Molly haar gokspelen boven water bij de verkeerde mensen. Zo pleegt de FBI een inval in haar huis en komt ze in de rechtszaal te staan. Haar enige hulp is nu haar advocaat Charlie Jeffrey (Idris Elba).

Molly en Charlei in de rechtszaal. 

Aaron Sorkins weet meestal vermakelijke filmscripts te schrijven, maar met deze film bewijst hij dat hij ook weet hoe hij daar een vermakelijke film bij moet regisseren. Als hij later andere films gaat regisseren, moet hij wel proberen om het verhaal van zijn script iets duidelijker in de film te tonen. Bij bepaalde kleine dingen in deze film kun je soms hebben dat je als kijker niet precies snapt wat er allemaal gebeurd. Gelukkig brengt hij het hoofdverhaal wel duidelijk over in de film. 
Hij weet het verhaal over de gokwereld ook op een interessante manier te vertellen. Ook probeert hij uitleg over poker te geven door uit te leggen waarom sommige spelers met een bepaalde hand kaarten spelen. Zo is deze film extra leuk voor fans van poker of mensen die weten hoe je poker moet spelen.

Het acteerwerk in de film is ook goed. Jessica Chastain levert weer goed acteerwerk als de hoofdrol van de film, zoals ze in haar meeste films ook doet. Idris Elba levert ook goed werk als haar advocaat. Ze spelen leuk samen in deze film.

Ik geef de film als cijfer een:

The Disaster Artist

The Disaster Artist is een biografische komedie, die gaat over de hoe een van 's werelds slechtste films: The Room is gemaakt. De film is geregisseerd door James Franco, die ook de hoofdrol van Tommy Wiseau speelt.

In de film ontmoet de net beginnende acteur Greg Sestero (Dave Franco) de vreemde en mysterieuze man Tommy Wiseau (James Franco). Beide proberen ze door te breken in de filmwereld alleen Tomy wordt moeilijk serieus genomen door de filmregisseurs en producers.

Tommy en Greg maken de deal.

Tommy denkt dat deze lokale filmmensen zijn talent niet begrijpen en nodigt Greg daarom uit om samen naar Hollywood te gaan. Daar zullen de echte filmsterren zijn talenten waarschijnlijk beter begrijpen. 
Eenmaal in Hollywood wordt Tommy zijn acteerwerk nog steeds niet goedgekeurd door de filmsterren en besluit daarom alles zelf maar te maken en te produceren.Zo regelt hij met zijn oneindige geld put dat alles geregeld wordt zoals hij het graag wil hebben.
Zo begint hij samen met de zelfgekozen filmcrew met het maken van de film genaamd: The Room.

Tommy acteert in zijn eigenfilm

James Franco levert goed werk met deze film en dan zowel als de regisseur en acteur. Hij komt al snel geloofwaardig over als Tommy Wiseau qua gedrag en spreken. Hij brengt het verhaal over hoe the Room gemaakt is ook geloofwaardig en interessant over. Ze hebben er ook vor gekozen dit op een respectvolle manier te doen, want the Room alleen belachelijk maken zou te gemakkelijk zijn geweest en op zo'n manier. Zo laten ze met deze film ook wel mooi zien dat wanneer je echt ergens voor gaat je het eerder weet te voltooien.

De cast en crew van deze film leveren ook zulke goed werk waardoor het vaak echt lijkt alsof je naar beelden van achter de schermen zit te kijken van de echte film. De cast acteert bijvoorbeeld op een zelfde manier net zoals het in de originele film gedaan is. Zo is het komisch om terug te zien op wat voor een beginners en soms wat klunzige manier the Room ongeveer gemaakt is. Zo spellen ze goed in op sommige belachelijke scenes, waarvan kenners weten wat er allemaal achter zit.

De film speelt ook goed in op de vriendschap tussen Tommy en Greg. Dit was echt een bijzondere vriendschap, want Greg weet zich ondanks Tommy zijn vreemde acties en persoonlijkheid toch altijd te helpen. In het begin was dit wel meer voor eigen belang, maar deze relatie groeit echt door in deze film.

Ik geef de film als cijfer een:

Jumanji: Welcome to the Jungle

Jumanji: Welcome to the Jungle is het vervolg op de film Jumanji uit 1995. Deze film is geregisseerd door Jake Kasdan, de regisseur van Bad Teacher en Sex Tape.

In de film moeten vier tieners tijdens het nablijven de kelder van de school opruimen. Ze vinden daar een oude videospel gemaand Jumanji en besluiten het te spelen. Nadat ze alle vier een avatar hebben gekozen, worden ze het spel ingezogen.

De tieners in de lichamen van
de gekozen avatar. 

Zo komt de nerd in een grotere, gespierder lichaam te zitten en het populairste meisje van de klas in een lichaam van een oude dikke man. De vier ontdekken al snel dat ze het spel uit moeten spelen om weer terug te keren naar de normale wereld. Ze moeten ook uitkijken dat ze hun levens in het spel niet verliezen, want als ze zonder levens komen te zitten, zijn ze hun echte leven voor altijd kwijt. 

Deze nieuwe Jumanji is een vermakelijke film voor de nieuwe generatie, liefhebbers van videogames en verder voor mensen die niet bekend zijn met de originele film of geen fan zijn van deze film. De komedie in de film is leuker voor deze groepen mensen. In de film maken ze videogames bijvoorbeeld op een positieve manier een beetje belachelijk. Ze spelen ook in op punten die gamers tijdens videogames soms zelf ook irritant vinden. Verder is het ook wel grappig dat acteurs als Dwayne Johnson en Jack Black tegen hun eigen persoonlijkheden in moeten acteren. Zo speelt Dwayne Johnson een nerveuze jonge die zelf weinig durft aan te gaan en Jack Black een populair meisje die niet zonder sociale media kan. De acteurs weten deze rollen komische en geloofwaardig over te brengen. De andere acteurs leveren ook goed werk, maar door het mindere script komen ze vaak gewoon simpel over en af en toe een keer komisch. De verdere komedie kan vermakelijke zijn, maar als je bekend bent met het komedie genre kunnen vele komische momenten voorspelbaar aanvoelen of na een tijdje herhaaldelijk. Je moet bij deze film daarom ook niet te veel na of vooruit denken, want daardoor kan de film minder over komen.

De film is wel op een mooie locatie gefilmd op verschillende plaatsen in Hawaï. Zo heb je in de film wel een mooie omgeving. Helaas zijn alle dieren met mindere CGI-effecten in de film geplaatst. Zo kun je wel zien dat ze in de film geplakt zijn. Dit is wel een minpunt vergeleken met de originele Jumanji. In de originele film was de CGI ook niet super maar voor die tijd wel goed gedaan en naast CGI maakte ze ook wel gebruik van poppen om sommige dieren in de film te plaatsen. Zo konden deze nog een beetje echt overkomen bij je als kijker.   

De connectie van deze film met het origineel kan ook tegenvallen voor de fans van de originele film. Vooral na de woorden over dat ze het met respect zouden behandelen en dan vooral met Robin Williams zijn personages uit de originele film. Ze hebben dit in de film eigenlijk wat te snel en simpel gedaan, waardoor het bij sommige fans niet echt respectvol kan overkomen. Voor een betere film hadden ze eigenlijk gewoon zelf een eigen naam en film kunnen bedenken, want ondanks dat de twee films een beetje op elkaar lijken, hebben ze verder weinig met elkaar te maken. 

Ik geef de film als cijfer een:

Pitch Perfect 3

Pitch Perfect 3 is de derde film in de Pitch Perfect filmserie. Deze film is geregisseerd door Trish Sie, de regisseur van Step Up All In.

Nadat de Bellas nu zijn afgestudeerd en de World Championships hebben gewonnen, is de groep uit elkaar en is ieder haar eigen weg ingegaan.

De Bellas gaan op tournee.

Wanneer ze de kans krijgen om op tournee te gaan in het buitenland komen de Bellas nog voor een laatste keer samen om de muzikale strijd aan te gaan tegen andere muziekgroepen.
De andere muziekgroepen zijn anders dan de Bellas eerst verwacht hadden en om ze te kunnen verslaan in de muzikale strijden, moeten de meiden echt weer leren hoe ze gezamenlijk het beste kunnen optreden.

Als dit echt de laatste Pitch Perfect film is zoals de film wordt gepromoot. Is dit een goede afsluiting van de serie voor de fans van Pitch Perfect. De muzikale aspecten dragen de film, want voor het verhaal hebben ze helaas gekozen om het onnodig groter te maken dan nodig was geweest. Ze proberen namelijk actie spionage aspecten toe te voegen aan de film wat eigenlijk voor een films als Pitch Perfect onnodig is. Het kan soms wel voor extra komedie zorgen, maar dan moet je als kijker er akkoord mee kunnen gaan dat ze hiervoor gekozen hebben. Zo proberen ze de film deze keer wel anders te maken dan de twee voorgaande films, want Pitch Perfect 2 had haast dezelfde soort gebeurtenissen als in het eerste deel.
Naast de goede muzikale aspecten in de film is de relaties tussen de Bellas ook iets wat de film dracht, want ze zijn na de tweede film uit elkaar gegaan en de meeste komen nu terug voor een gezamenlijke laatste comeback.

Het acteerwerk van de terugkerende castleden is net zo goed als in de voorgaande films. De meeste leveren weer goed zang, dans en acteerwerk en andere voegen ook leuke komedie aspecten toe aan de film. De meeste van de cast die niet zijn teruggekomen voor deze derde film worden gelukkig niet echt gemist in deze film. Voor de mannelijke fans van de serie kan de afwezigheid van Adam Devine wel als een gemis voelen, want zijn personage in de twee voorgaande Pitch Perfect films was meestal wel extra vermakelijk voor de mannelijke kijkers.   

Ik geef de film als cijfer een:

Star Wars: Episode VIII - The Last Jedi

Star Wars: Episode VIII - The Last Jedi is de nieuwste film uit de Star Wars serie. De film is geregisseerd en geschreven door Rian Johnson, de regisseur van Looper en Brick.

Na het ontdekken van haar connectie met the Force probeert Rey (Daisy Ridley) nu meer over the Force en de weg van de Jedi te leren van de oude Jedi-meester Luke Skywalker (Mark Hamill).

Rey en Luke.

Terwijl Rey Luke moet informeren over wat er allemaal gebeurd is, zit the First Order achter een van de laatste groep rebellen aan. Deze groep wordt geleid door generaal Leia Organa (Carrie Fisher). Haar groep rebellen is het laatste verzet tegen the First Order totdat Rey met behulp van Luke een sterker verzet weet te leveren.

Rian Johnson weet de film een eigen draai te geven. Zo kan deze film eerst wat anders  overkomen dan dat je bij Star Wars films gewend bent. Dit gebeurd vooral in de eerste helft van de film, maar gelukkig voelt de tweede helft wel wat meer aan als een Star Wars film.

Rian Johnson heeft in de film ook zoveel mogelijk gebruik gemaakt van echte objecten om de bekende en nieuwe wezens in de film over te brengen. Dit heeft hij goed gedaan door gebruik te maken van poppen, maskers, kostuums en goede make-up effecten. Hij heeft alleen CGI gebruikt waar het niet anders kon. Zo weet hij de film goed over te brengen. Rian Johnson heeft vooral de verschillende gevecht scenes goed en mooi in beeld gebracht.

Wat vooral goed is gedaan in de film is de terugkomst van de oude klassieke personages en de nieuwe personages. Daisy Ridley levert weer goed werk in deze film als Rey. John Boyega levert ook goed acteerwerk. Hij moet zijn meeste scenes alleen helaas delen met een nieuwe personage in de Star Wars sage, die niet echt interessant overkomt. Zo kunnen zijn scenes wat langdradig overkomen. Oscar Isaac krijgt wel meer tijd in deze film dan dat hij in zijn vorige Star Wars film kreeg. Zo weet hij zijn personage Poe Dameron wat meer achtergrond te geven.   
Het is leuk om Mark Hamill als een oude en wijze versie van Luke Skywalker terug te zien. Dit is het beste acteerwerk van Mark Hamill in een serieuze rol in een lange tijd, maar ondanks de serieuze rol weet hij er wel weer in zijn eigen stijl een tikje humor aan toe te voegen. Het is ook leuk en eigenlijk wel bijzonder om Carrie Fisher in deze film terug te zien, want vorig jaar is ze helaas overleden. In deze film krijg je dan haar laatste beelden te zien en dat kan lastig of misschien zelfs wat pijnlijk zijn voor echte of grote Star Wars fans.Gelukkig weet ze haar Star Wars carrier wel sterk te eindigen met deze film. 

Uiteindelijk is deze film wel een film waar je even goed over na moet denken voordat je het verhaal en de gebeurtenissen echt goed kunt begrijpen en waarderen.

Ik geef de film als cijfer een:

Escape Room

Escape Room is een nieuwe thriller geregisseerd en deels geschreven en geproduceerd door Will Wernick. Dit is pas zijn eerste echte bioscoopfilm, want hiervoor heeft hij alleen meer onbekende en korte films geregisseerd.

In de film besluit Christen (Elisabeth Hower) haar vriendje Tyler (Evan Williams) voor zijn dertigste verjaardag mee te nemen naar een Escape Room. Samen met twee bevriende stellen worden ze opgesloten in een kamer, waar ze geheimzinnige, duistere puzzels en raadsels moeten oplossen om weer vrij te komen.

Tyler probeert een puzzel op te lossen

Wanneer de zes doorkrijgen dat hun opdrachten steeds moeilijkere en ook gevaarlijker worden, willen ze liever opgeven. Helaas wordt er geen gehoor gegeven aan hun berichten dat ze willen opgeven en moeten ze wel door gaan voordat het te laat is. Zo valt de een na de andere ten prooi aan de dodelijke testen in de kamer. De overlevende weten nu dat ze voor hun levens spelen om weer vrij te komen, maar hiervoor moeten ze eerst leren hoe ze precies de dingen moeten doen om vrij te komen en zie wie te vertrouwen is tijdens dit spel om hun levens.

Deze film komt al snel bij je over als kijkers als een mindere Saw film, waar verschillende personen uit een kamer moeten zien te ontsnappen voordat dit ze hun leven kost. Niet alleen komt de film over als een mindere Saw film, maar ook als een goedkopere versie. De puzzels zijn namelijk vaak opgebouwd met goedkope en simpele spullen. Voor een beter soort gelijke film kun je dus eigenlijk gewoon beter een van goede Saw films terugkijken.

Het verhaal van de film komt niet alleen bekend over maar ook zwak. Dit komt omdat je geen tot weinig achtergrond informatie krijgt over de meeste personages en de situaties waar ze zich in bevinden steeds moeilijker serieus kunt nemen.

Het acteerwerk in de film is ook niet zo goed. De meeste van de cast leveren namelijk te overdreven of te onserieus werk, waardoor je als kijker niet echt om de personages geeft. Jet beste acteerwerk komt van Annabelle Stephenson. Bij haar kun je terug zien dat ze de rol nog een beetje serieus probeert te spelen, maar door de mindere regisseur en tegenspelers lukt dit haar niet altijd even zo goed.

Ik geef de film als cijfer een:

Coco

Coco is een nieuwe animatie film van de Pixar studio. De film is geregisseerd en deels geschreven door Lee Unkrich en Adrian Molina.

De film gaat over de jonge Miguel (Stem van Anthony Gonzalez). Migual houdt van muziek en dan vooral van zelf muziek maken, maar in zijn familie is dit verboden dankzij een familie gebeurtenis van generaties terug.

Coco

Ondanks het verbod droomt Miguel ervan door te breken als beroemde muzikant. Hiervoor besluit hij de gitaar van de overleden muzikant Ernesto de la Cruz (stem van Benjamin Bratt) te stelen, maar hierdoor beland hij in het land van de doden. Hier ontmoet hij de charmante oplichter Hector (stem van Gael Garcia Bernal). Samen met Hector probeert Miguel de geesten van zijn overleden voorvaderen te vinden om zo te leren wat er in zijn familie gebeurd is waardoor muziek verboden is geworden.

Dit is weer een mooie animatie film met een leuk en interessant verhaal. De animatie in de film ziet er zoals in de meeste Pixar weer mooi uit en er is goed op de details gelet. Zo hebben de menselijke personages een andere vorm animatie dan de dode personages. De film heeft mooie beelden waar kijkers en dan vooral jonge kijkers wel van kunnen genieten. Het verhaal is interessant omdat ze het inspelen op de Mexicaanse cultuur. Zo leer je tijdens het kijken van deze film meer over deze cultuur.  In de film heeft ook leuke komedie elementen voor jonge en oudere kijkers. Naast de komedie bevat de film ook zoals in de meeste Pixar films emotionele scenes. 

De film bevat ook leuke en mooie muziek die vaak ook wat van de Mexicaanse cultuur weg hebben. Zo hoor je veel Mexicaanse instrumenten terug in de film.

Het stemacteerwerk in de film is ook goed. De meeste stemmen klinken passend bij de personages die ze inspreken. Zo is dit voor Anthony Gonzalez ook pas echt zijn eerste grote rol in een film. Hij kan na deze film best doorbreken in de filmwereld.

Ik geef de film als cijfer een:

A Bad Moms Christmas

A Bad Moms Christmas is het vervolg op de film Bad Moms van vorig jaar. Deze film is net zoals het eerste deel geregisseerd en geschreven door het duo Jon Lucas en Scott Moore.

In deze nieuwe film bereiden de drie moeders Amy (Mila Kunis), Kiki (Kristen Bell) en Carla (Kathryn Hahn) zich en hun gezinnen voor op Kerstmis. Alle drie proberen ze er weer een perfecte feestdag van te maken.

De moeders met een kerstboom.

De moeders lijken nu wat meer controle te hebben over hun gezinnen, waardoor het dit jaar allemaal makkelijker lijkt te gaan. Helaas krijgen de moeders ieder onverwachts bezoek, want hun eigen moeders komen langs om kerst met hun en hun gezinnen te vieren.  Alle grootmoeders willen zich een beetje bemoeien met het kerstfeest van hun dochters, zo komt de stress al snel terug bij de dochters. Gezamenlijk bespreken de bevriende moeders hun problemen
Uiteindelijk leren de moeders dat ze het er het beste van moeten zien te maken en dar ze hun moeders niet meer de baas moeten laten spelen over hoe ze de kerst in hun eigen huis vieren. Zo begaan de moeders de lastige taak om tegen hun eigen moeders in te gaan, maar zo leren ze wel dat ze eigenlijk een diepere band met hun moeders hebben dan dat ze eerst dachten.

Ondanks dat dit vervolg een beetje gehaast aanvoelt en het niet zo goed en komisch is zoals het eerste deel valt er nog wel van deze nieuwe film te genieten. Door de film rond kerst af te spelen, hebben ze een goede rede gevonden voor het maken van dit vervolg. De komedie in deze film is net zoals in het eerst leuk voor zowel mannen als vrouwen, maar bij dit tweede deel hebben ze wel iets meer in gespeeld op de vrouwelijke komedie kant. Dit komt omdat de komedie veel komt van de moeders en de grootmoeders.  De komedie vindt vooral plaats tussen de vriendschappelijke relatie van de groepen grootmoeder en moeders, maar ook van de relaties tussen de grootmoeders en hun dochters. Christine Baranski levert haast de leukste komedie als Amy haar moeder die als luxe vrouw graag de touwtjes in handen heeft en niet gediend is van tegenspraak.

De schuine humor in de film
gaat wat te ver.

Er zit ook meer schuine humor in deze film dan het eerste deel had. De schuine humor kan de film wel wat ongeschikt maken voor te jonger kijker van net twaalf of er boven. Gelukkig wordt de meeste schuine humor wel zo verteld dat de meeste jonge kijkers de grap niet zullen begrijpen. De schuine humor kan voor de mannelijke kijker ook wel wat ongemakkelijk over komen. Zo is de film uiteindelijk leuker om met vriendinnen te zien dan met je partner.

De film speelt ook deels in op het aspect waar kinderen op een dag tegen hun ouders in moeten gaan. Deze film toont realistisch dat dit voor sommigen geen gemakkelijk iets is om te doen. Zo heeft de film ook een licht dramatisch tintje.

Het acteerwerk is weer net zo goed als het in het eerste deel was. Mila Kunis, Kristen Bell en Kathryn Hahn leveren alle drie goed komisch werk. De drie komen leuk en realistisch over als echte vriendinnen die elkaar door zware tijden zien te helpen. De drie spelen ook goed tegenover de drie actrices die hun moeders spelen. Christine Baranski, Susan Sarandon en Cheryl Hines leveren net zulk goed acteerwerk als hun jongere tegenspelers. Ook hun zorgen voor leuke komedie in de film, maar dan meer komedie die wat leuker is voor oudere kijkers.

Ik geef de film als cijfer een: