Jigsaw

Jigsaw is de nieuwste film van de Saw filmserie dat sinds 2010 gestopt was, maar nu een terugkeer probeert te maken. De film is geregisseerd door de Spierig broers die samen ook de films: Predestination en Daybreakers hebben geregisseerd.

In de film worden er door een gehele stad lichamen gevonden, die op verschillende, gruwelijke manieren zijn omgebracht. De manieren waarop de lichamen worden gevonden en de status waar de lichamen zich in bevinden, doet de politie al snel terug denken aan de manieren waarop John Kramer (Tobin Bell) de Jigsaw moordenaar zijn slachtoffers maakte. Het enige probleem is dat Jigsaw al voor tien jaar als dood verklaard is.

De mensen in Jigsaw zijn
nieuwe spel.

De politie moet nu snel zien te achterhalen wie de dader is van al deze moorden. Wat ze alleen niet weten, is dat er tijdens hun onderzoek Jigsaw een nieuwe spel is begonnen met vijf mogelijke nieuwe slachtoffers.

Deze terugkeer van de Saw filmserie kwam voor de meeste mensen eigenlijk uit het niets, maar ondanks dat weet de film helaas een niet al te sterke comeback te maken. De film voelt namelijk wat te gehaast en soms wat te onduidelijk aan. Zo geef je als kijker eigenlijk weinig om de nieuwe personages in de film en blijf je alleen geïnteresseerd in wie nou werkelijk de dader is.

Gelukkig is deze nieuwe film niet de slechtste film in de Saw serie, maar helaas ook niet de beste. Zo is de film eigenlijk meer bedoelt voor de fans van de oude Saw serie, die van de creatieve, brute en bloederige manieren houden waarop Jigsaw zijn slachtoffers test of dood laat gaan met zijn vallen. Helaas heeft deze film dan weinig echte nieuwe creatieve vallen. De film is ook niet de meest brute en bloederige film uit de serie. In voorgaande Saw films waren bepaalde situaties namelijk vaak erger en smeriger dan in deze nieuwe film.

Het acteerwerk in deze film is verder ook niet bijzonder. Dit is in de meeste Saw films niet bijzonder, omdat je meestal toch te weinig achtergrond informatie krijgt over de mensen in Jigsaw zijn vallen behalve van de hoofdpersonages van de film. In deze film krijg je de echte achtergrond informatie van bepaalde personages pas op het eind, wat meestal wat te laat is om nog wat om de personages te geven.

Als deze film genoeg geld verdient, valt er te verwachten dat er een vervolg gemaakt gaat worden en de Saw serie echt opnieuw verder kan gaan, maar dit blijft uiteindelijk alleen leuk voor de echte fans van de serie.

Ik geef de film als cijfer een:

Thor Ragnarok

Thor Ragnarok is de derde Thor film in de Marvel filmserie. De film is geregisseerd door Taika Waititi, de regisseur van What We Do in the Shadows en Hunt for the Wilderpeople.

In de film komt Thor (Chris Hemsworth) tegenover een nieuwe dreiging te staan, de godin van de dood Hela (Cate Blanchett). Ze weet Thor zijn magische hamer Mjölnir te vernietigen en ervoor te zorgen dat Thor en zijn broer Loki (Tom Hiddleston) aan de andere kant van het universum belanden op de planeet Sakaar. Deze planeet wordt geregeerd door de Grandmaster (Jeff Goldblum). De Grandmaster vermaakt de bewoners van zijn planeet met gladiatorengevechten.
Wanneer Thor zich aanmeldt voor de gladiatorengevechten om zijn vrijheid terug te winnen, moet Thor het opnemen tegen de Grandmaster zijn beste krijger.

Thor vs Hulk.

Tot Thor zijn verbazing blijkt deze krijger zijn oude bondgenoot en mede-Avenger te zijn de Incredible Hulk (Mark Ruffalo).
Thor moet de Hulk nu zien te verslaan en aan zijn kant zien te krijgen zodat ze gezamenlijk uit Sakaar kunnen ontsnappen. Als dit ze lukt, moeten ze daarna Hela proberen te stoppen, want ze probeert Thor zijn thuis wereld Asgard over te nemen en hier met een hard hand te regeren.

Dit is een vermakelijke nieuwe film in de Marvel filmserie. Taika Waitity zorgt voor goede humor en komedie in de film die hij op zijn eigen manier in de film brengt. Als je fan bent van zijn eerdere films die hij heeft geregisseerd, kun je vast ook van deze film genieten. Hij brengt ook een andere sfeer in de film met de scenes op de planeet Sakaar. De voorgaande Thor films hadden namelijk meer een soort Lord of the Rings fantasie Sfeer, maar vanaf het moment dat de scenes in de film plaatsvinden op Sakaar, krijgt de film meer een Star Wars sciencefiction sfeer. Deze scenes hebben ook een meer feestelijke sfeer dankzij de passende muziek en soundtrack in deze scenes.

De film heeft helaas wel wat teveel verschillende verhaallijnen, waardoor je het soms niet altijd alles even goed kunt volgen, maar gelukkig komt het hoofdverhaal van de film wel duidelijk over.

De effecten in de film zien er ook goed en mooi uit in de film. Bij een paar scenes kun je wel de green screen en CGI terug zien, maar dit is bij de meeste scenes gelukkig niet storende, want ondanks dat je kunt zien dat het nep is, krijg je wel mooie beelden te zien.

De terugkerende cast die personages in  voorgaande Thor en andere Marvel films speelde, zetten hun rollen weer goed neer in deze film, sommigen zelfs beter dan in de tweede Thor film. Chris Hemsworth weet het personage van Thor weer op een vermakelijke manier neer te zetten in de film. Mark Ruffalo krijgt in deze film ook meer de kans om zijn beide personages Bruce Banner en de Hulk wat meer achtergrond te geven. Hij zorgt voor zowel komedie momenten als drama momenten in de film
De meeste nieuwe castleden zetten de nieuwe personages in de film ook goed neer. Cate Blanchett zet haar rol als Hela sterk neer. Ze komt goed en geloofwaardig  op een sinistere manier over als de godin van de dood. Je kunt ook wel zien dat ze het naar haar zin had in de film. Andere nieuwe cast leden als Jeff Gold en Tessa Thompson zetten hun rollen ook goed neer. De enige die wat minder was, is Karl Urban als het personage Skurge, want zijn toevoeging aan de film komt wat onnodig over.

Ik geef de film als cijfer een:

The Autopsy of Jane Doe

The Autopsy of Jane Doe is een nieuwe psychologische thriller. De film is geregisseerd door André Øvredal, de regisseur vanTrolhunter en The Tunel.

De film gaat over de lijkschouwers Tommy (Brian Cox) en Austin (Emile Hirsch) Ze zijn vader en zoon van elkaar en vormen daardoor een goed team.

Tommy en Austin onderzoeken het lijk

Wanneer er een lijk binnen komt zonder identiteit  wordt het lijk als standaard Jane Doe (Olwen Catherine Kelly) genoemd.
De twee proberen het lijk nu te onderzoeken om te ontdekken hoe ze s gestorven. Tijdens dit onderzoek gebeuren er steeds meer bizarre dingen. Dit leidt al snel naar situaties waar ze langzaam zlef gestoorde beginnen te worden en dingen beginnen te zien die er soms niet eens echt zijn. Austin denk door deze bizarre gebeurtenissen dat ze niet zomaar met een normaal lijk te maken hebben en dat er eigenlijk meer bovennatuurlijks achter zit.

Dit is een goede psychologische thriller met een interessant verhaal, want als kijker probeert je zelf ook te ontdekken hoe Jane Doe nou echt gestorven is en wanneer de personage dingen beginnen te zien, kan het zijn dat je als kijker ook niet meer precies weet wat er nou allemaal aan de hand is en wat nog werkelijkheid is. Dit speelt dan goed in op het enge horror aspect van de film.

Naast enge is de film ook wel wat smerig, want voor het onderzoek dat de lijkschouwers doen, wordt het lichaam van Jane Doe opengehaald. Deze scenes wordt ook realistische in beeld gebracht dus als je geen sterke maag hebt, kunnen deze scenes smerig overkomen.

De film heeft helaas wel een abrupt einde waardoor de film in zijn geheel helaas wel wat minder overkomt.

Het acteerwerk in de film wordt goed en realistische gedaan door Brian Cox en Emile Hirsch. Zij zijn eigenlijk de enige twee personages in de film en weten gelukkig de film draaiende te houden met hun vader en zoon relatie die gedurende de film vaak verandert.

Ik geef de film als cijfer een:

Leatherface

Leatherface is een nieuwe film van The Texas Chainsaw Massacre. Dit is de achtste film uit de serie. De film is geregisseerd door het duo Alexandre Bustillo en Julien Mauray, die samen ook films als Inside en Livid hebben geregisseerd.
Deze film hebben ze neergezet als een prequel over hoe de legendarische Leatherface vanaf jonge leeftijd verandert in het iconische horror personage Leatherface. Dit is de tweede versie van in de Texas Chainsaw film serie dit probbeert te vertelen hoe Leatherface opgegroiet is, want in The Texas Chainsaw Massacre: The Beginning probeerde ze dit ook al te vertellen.

In deze film gaat het over de de jonge misvormde Jackson (Sam Strike) en hoe hij opgroeit tot het moment dat hij Leatherface wordt. In de film ontsnapt Jackson namelijk met andere patiënten uit de psychische inrichting van Texas. Ze hebben de jonge verpleegster Lizzy (Vanessa Grasse) als gijzelaar mee genomen   

Jackson met de andere patiënten en de
verpleegster.

De groep worden achterna gezeten door de lokale sheriff Hal Hartman (Stephen Dorf). de de verpleegster probeert te redden en de patiënten terug naar de inrichting probeert te brengen, maar stiekem eigenlijk liever een einde maakt aan hun leven. 
Tijdens hun ontsnappingsreis ziet Jackson hoe de andere op brute manieren mensen behandelen en doden. Door deze acties mee te maken, begint hij zelf ook steeds meer moordlustige te worden wat uiteindelijk zou leiden tot zijn transformatie tot Leatherface.

Dit is een slecht en onnodige prequel voor een horroricoon die eigenlijk geen achtergrond verhaal nodig heeft. Het enige dat je eigenlijk maar hoeft te weten over Leatherface is dat hij dankzij zijn aparte opvoeding Leatherface geworden is. Deze film geeft alleen als uitleg van Leatherface zijn acties dat hij dit doiet dankzij de actie die hij heeft gezien van de andere  patiënten van de psychische inrichting.
Zo gaat de film ook meer over deze andere patiënten in plaats van dat de film zich echt concentreert op Leatherface. Leatherface zijn echte moord met het gebruik van een kettingzaag komt ook pas voor in het laatste kwartier van de film en op het eind doet hij pas zijn bekende masker op. Zo valt de film zwaar tegen als je voor Leatherface en zijn manier van doden de film gaat bekijken. Je kunt beter een andere en betere versie van The Texas Chainsaw Massacre filmserie kijken voor meer vermaak.

Wat ook verkeerd is aan de film is dat het eerder overkomt alsof ze delen van het achtergrond verhaal van deze film hebben gebaseeerd op de achtergrond van andere legendarische horrorpersonages zoals: Jason Voorhees en Michael Myers.

Het acteerwerk in deze film is verder ook niet goed. De meeste van de cast acteren ook wat te overdreven in hun rollen, waardoor ze moeilijk serieus te nemen zijn. 

Ik geef de film als cijfer een:

Home Again

Home Again is een nieuwe romantische komedie geregisseerd en geschreven door Hallie Meyers-Shyer. Dit is haar eerste zelfstandige werk als regisseur en schrijfster. Voor deze film heeft ze meer kleine acteerrollen gespeeld in films die haar ouders: Charles Shyver en Nancy Meyers hebben geregisseerd.

De film gaat over de net gescheiden vrouw Alice Kinney (Reese Witherspoon). Ze is de dochter van een succesvolle filmregisseur. Samen met haar twee dochter keert ze terug naar haat geboorteplaats in Los Angeles, om daar weer en leven proberen op te bouwen.

Alice met Harry.

Wanner ze tijdens het uitgaan een man genaamd Harry (Pico Alexander) ontmoet, leert ze dat hij en zijn twee vrienden als jonge filmmakers het proberen te maken in L.A.
Wanneer Alice dit van de jongens hoort, begint ze als de dochter van een filmregisseur wel wat voor de jongens te voelen. Alice nodigt de jongens om in haar gastenhuis te verblijven, zodat ze vanaf daar met ideeën kunnen komen om mee door te breken in L.A.
Met de creatieve jongens voelt Alice weer een soort van betekenis in haar leven en probeert de jongens daarom ook te helpen om hun doel te bereiken. Zo begin ze wel wat meer gevoelens te krijgen voor Harry, maar wanneer haar ex Austen (Michael Sheen) ineens uit het niets weer op haar stoep staat, wordt haar tijd met haar drie gasten ineens een stuk minder gezellig met een toekijkende ex.

Alice aan tafel met har dochter, ex en de filmmakers

Deze film is voor Hallie Meyers-Shyer helaas geen goede start voor haar eigen carrière als regisseur en schrijver van films. Het filmtalent van haar ouders heeft ze helaas voor haar zelf nog niet zo onder de knie. Deze film komt wat te veel over als een film van Nancy Meyers alleen dan op een zwakke on ongemakkelijke manier. Zo zijn er in deze film meerdere scenes waar de personages geacteerd lachen, zonder dat je ze zelf echt hoort lachen, want er wordt muziek over deze scenes gespeeld.

Voor het script schrijven moet Hallie Meyer-Shyver ook wat meer haar best doen, want in deze film heeft ze vele gesprekken geschreven die bestaan uit te veel korte zinnen, waardoor het niet altijd even serieus over komt en soms voelt alsof er tekst mist in de film. Het verhaal van de film heeft ze ook wel wat apart bedacht. Door bijvoorbeeld drie vreemden in haar gastenhuis te laten verblijven en er geen problemen mee heeft dat deze drie omgaan met haar dochters. In het echt zou een moeder namelijk moeilijk haar kinderen aan vreemde mensen toe vertrouwen. 

Het acteerwerk in deze film is ook zwak en ongemakkelijk, maar dit komt omdat de vast met zo'n script moet zien te werken. Alles het script beter was geweest, zou de cast beter acteerwerk hebben kunnen geleverd.

Hopelijk weet Hallie Meyer-Shyer in de toekomst betere films te regisseren en betere scripts te schrijven als ze in de voetsporen van haar ouder wil treden. Anders kan ze gewoon beter alleen blijven acteren.

Ik geef de film als cijfer een:

Geostorm

Geostrom is een nieuwe actie,  rampenfilm. De film is geregisseerd en deels geschreven en geproduceerd door Dean Devlin. Dit is de eerste film die hij heeft geregisseerd. Verder is hij meer bekend als producer van ander rampen films en dan vooral bij films van regisseur Roland Emmerich, zoals: Independence Day en Godzilla 1998.

In de film hebben de wereldleiders na verschillende onvoorspelbare natuurrampen een netwerk van satellieten laten bouwen, genaamd het Dutch Boy programma. Hiermee kan de mensheid het weer zelf beheersen.

Jake Lawson op de onderzoeksbasis. 

Na twee succesvolle jaren heeft Het Dutch Boy programma de aarde in goede en veilige staat weten te houden, maar wanneer er iets onbekends misgaat, wordt de aarde ineens bedreigt door een gevaarlijk Geostorm dat alles en iedereen zou kunnen uitroeien. De twee bevreemde broers Jake (Gerard Butler) en Max Lawson (Jim Sturgess) moeten nu leren samen te werken om te ontdekken wat er mis is met de satellieten en deze fout zien te herstellen voordat de satellieten de Geostorm richting de aarde kunnen sturen. 

In het begin is deze film wat verwarrend, omdat wat te veel lastige uitleg te snel verteld wordt. Gelukkig wordt het na de lastige uitleg een meer vermakelijkere film. De film focust na de uitleg namelijk wat meer op de verschillende natuurrampen, waar je als kijker van een film als deze ook voor komt. Ondanks dat dit niet de beste rampenfilm is, blijft de film gelukkig nog wel vermakelijk en dan vooral als je fan bent van rampenfilms.

De effecten in de film zien er goed uit, maar in betere rampenfilms zijn de effecten wel wat beter. Gelukkig zijn de effecten in deze film haast nooit zo slecht of nep dat je je als kijker er erg aan gaat ergeren. Voor een eerste film is dat ook wel knap van Dean Devlin, want er zijn regisseurs die ondanks dat ze nu meer bekender zijn ook wel eens en mindere of slechte film geregisseerd hebben, waar de effecten ook minder in zijn.

Het acteerwerk is verder ook goed, maar niet bijzonder. Er zit niet echte een personage in de film waar je als kijker echt helemaal achter staat, maar dit komt omdat er niet veel personage opbouw in de film zit.

Als je gewoon van rampenfilms houdt, kan dit een leuke film zijn om een keer te bekijken. Je moet er alleen niet met te hoge verwachtingen naartoe gaan, want dan kan de film wel wat tegenvallen.

Ik eef de film als cijfer een:

The Mountain Between Us

The Mountain Between Us is een nieuwe romantische dramafilm geregisseerd door Hany Abu-Assad, de regisseur van Paradise Now en The Idol. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van schrijver Charles Martin.

In de film zitten de twee gestrande passagiers Alex Martin (Kate Winslet) en Ben Bass (Idris Elba) vast op het lokale vliegveld, omdat door een stormgevaar er geen vliegtuigen meer vliegen. De twee moeten beide naar dezelfde locatie voor een belangrijke gebeurtenis. Alex stelt Ben voor om gebruik te maken van een kleiner vliegtuig van een piloot die de reis wel durft te maken.

Ben en Alex in het kleine vliegtuig.

   
Ben gaat akkoord met Alex haat plan en samen gaan ze op reis, maar helaas crasht hun vliegtuig neer in een ijskoud berggebied. De twee moeten nu samen met de hond van de piloot deze situaties zien te overleven.
Als ze zich realiseren dat bij het gecrashte vliegtuig blijven wachten geen zin heeft, besluiten ze uiteindelijk samen van de berg af te reizen. Hiervoor moeten ze vele kilometers door een onbekende, koude wildernis afreizen. Tijdens deze reis leren de twee dat ze het niet zonder elkaars hulp kunnen redden. Zo beginnen de twee steeds meer voor elkaar te voelen.

Alex in Ben in het koude berggebied.

Deze film wordt door de trailer verkocht als een romantische survival film, maar de film focust eigenlijk wel meer op het romantische aspect dan op het survival aspect. Zo speelt de film meer in op de relatie tussen de twee hoofdrolspelers dan op de manier hoe ze proberen te overleven in het koude berggebied. De relatie tussen de twee is in het begin wel leuk om te volgen, omdat ze van elkaar nodig zijn en leuk vinden overgaan naar een moment waarop ze elkaar niet moeten. Helaas gebeurt deze twist te vaak in de film waardoor het op een moment niet meer zo leuk is om te volgen. Door steeds hetzelfde te herhalen kan de film wel langdradig aanvoelen.

De film heeft weinig oog voor detail. Ondanks de lichte baardgroei van Idris Elba en Kate Winslet haar verwondingen van het vliegtuigongeluk blijven de twee er goed uitzien met hun kleding en haarstijl nog steeds in model. Zo komt de film wel wat onrealistisch over. Om het realisme te behouden hadden ze beter de acteurs meer met een wat rommeligere haar of kleding stijl kunnen tonen. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de survival film Cast Away komt het daar realistischer over dat Tom Hanks zijn personage al een lang tijd vast zit en probeert te overleven.

De hond in de film legt de reis ook af met de twee, maar soms wordt hij voor een lange tijd niet in beeld gebracht, waardoor je je soms wel afvraagt of hij nog steeds bij ze is. Zo krijg je een scene te zien waar de twee diep in de sneeuw lopen zonder de hond in beeld te brengen, maar in de volgende scene loopt de hond weer vrolijk voor ze uit. 

De twee hoofdrolspelers weten gelukkig wel goed en realistisch acteerwerk te blijven leveren, waardoor de film wel wat leuker blijft. Helemaal als je fan bent van een of beide acteurs. Ze moeten alleen zien te werken met een minder script dat weinig oog voor details heeft.

Wat verder wel mooi aan de film is, is dat ze de film op locatie hebben gefilmd. Zo krijg je mooie beelden te zien van het met sneeuw bedekte berggebied.

Ik geef de film als cijfer een:

Happy Death Day

Happy Death Day is een nieuwe horror mysterie film geregisseerd door Christopher Landon, de regisseur van Paranormal Activity: The Marked Ones en Scout Guide to the Zombie Apocalypse.

De film gaat over de studente Ree Gelbman (Jessica Rothe). Als ze op haar verjaardag wakker wordt in het bed van haar medestudent Carter Davis (Israel Broussard) probeert ze haar dag op haar gewone studente manier door te komen, maar als ze in de avond wordt gevolgd en vermoord door iemand met een baby masker, herleeft ze haar dag opnieuw.

Ree wordt gestalkt door de moordenaar

Wanneer hetzelfde weer gebeurd de volgende dag, leert ze dat ze vast zit in een tijdloep en ze gedoemd is deze dag te herhalen tot ze haar moordenaar weet te ontmaskeren en zo kan leren hoe ze haar dood kan voorkomen.

Deze horrorfilm komt door gebruikt te maken van een tijdloep al snel over als een als de film Groundhog Day, maar dan in een horror jasje. Films met een tijdloep kunnen leuk zijn, maar dit is na Before I fall en 2:22 al de derde film dit jaar die gebruik maakt van een tijdloep in het verhaal. Als je een of beide van deze films al gezien hebt dit jaar kan het gebruik van weer een tijdloep in een andere film wat herhaaldelijk overkomen. Gelukkig weten ze deze film wel interessant te houden voor het publiek door gebruik te maken van een gemaskerde moordenaar. Zo kun je als kijker zelf proberen te raden wie de dader nou is. Jammer valt de dader wel gemakkelijk te identificeren als je zelf goed blijft opletten gedurende de film. Zo kun je de film wel voor zijn en je interesse verliezen wanneer ze achter de verkeerde verdachte aanzitten. Als dan uiteindelijk de rede van de moordenaar bekent wordt gemaakt, kan deze rede ook tegenvallen. De rede kan voor sommigen namelijk wat flauw en zwak overkomen.

De film wordt op een punt ook meer komisch in plaats van eng. Zo kan de film voor mensen die naar de bioscoop gaan voor een horrorfilm wel wat tegenvallen. Verder is de film wel leuker voor een jonge tieners van net boven de zestien, want voor oudere kijkers kan de film qua horror wel wat tegenvallen, omdat er uiteindelijk meer om de film valt te lachen dan dat de film echt eng is.

De cast van de film bestaat wel uit een groep beginnende acteurs. Gelukkig weten de meeste wel geloofwaardig over te brengen dat ze in een tijdloep zitten door bepaalde scenes steeds op een geloofwaardige manier te herhalen. Jessica Rothe levert  goed werk als de hoofdrolspeelster in de film. Het is leuk om te zien hoe ze haar personage aanpast gedurende de film, om eerder achter de identiteit van de moordenaar te komen. 

Ik geef de film als cijfer een:

American Assassin

American Assassin is een nieuwe actie thriller geregisseerd door Michael Cuesta, de regisseur van L.I.E. en Kill the Messenger.

In de film heeft Mitch Rapp (Dylan O'Brien) zijn vriendin verloren tijdens een terroristische aanslag. Sinds deze gebeurtenis heeft Mitch een persoonlijke rede om terrorisme te haten. Hierdoor heeft hij zichzelf getraind tot een sterk eenmansleger dat eigenhandig terroristen probeert op te sporen en te stoppen.

Mitch Rapp

Wanneer Mitch tijdens een persoonlijke missie bijna gepakt wordt door terroristen weet de CIA hem te redden. De CIA kent Mitch zijn geschiedenis en begrijpt zijn haat voor terrorisme. Hierom wordt hij doorgestuurd naar het trainingskamp van de Koude Oorlog veteraan Stan Hurley (Michael Keaton).
Stan traint mensen om het terrorisme te bestrijden. Hiervoor moeten ze wel slagen voor zijn moeilijke testen en zijn strenge regels blijven volgen. Een van deze regels is dat het nooit persoonlijk mag worden en hier heeft Mitch dan problemen mee.
Tijdens de training en de geplande missies leren ze dat de terroristen hulp krijgen van geheime agent die onder de code naam: Ghost (Taylor Kitsch) gaat. Mitch leert dat Ghost ook getraind is door Stan. Hierdoor hebben zowel Stan en Ghost ook een persoonlijke rede om elkaar te slim af te willen zijn. Als Stan en Mitch leren dat Ghost plant om kernwapens te gebruiken wordt de missie een stuk serieuzer. Om de wereld te beschermen moeten ze Ghost nu zien te stoppen voor hij gebruik kan maken van deze wapens.

Deze film heeft een goed en interessant begin waar ze Dylan O'Brien zijn personage ontwikkelen. Zijn training met Michael Keaton is ook leuk om te zien, omdat deze twee personages het tegenovergestelde van elkaar zijn en dan toch moeten zien samen te werken. Het is wel grappig om Michael Keaton mensen te zien training, omdat hij vroeger Batman heeft gespeeld. Zo kan het voor mensen die hem van die rol kennen overkomen alsof de mensen worden getraind door een oudere versie van Batman, die geen problemen heeft om mensen te doden.

Helaas verandert de film na de training scenes in een te lange en te serieuze actie film, waar ze de terroristen proberen te stoppen en later dan achter Ghost aan gaan. Als ze de film gewoon direct over het Ghost personage hadden gehouden dan hadden ze de film niet onnodig hoeven vullen met het terrorisme aspect, want deze scenes zijn op het eind niet toch van belang geweest. Dat het verhaal van de film zo onduidelijk kan overkomen, komt waarschijnlijk doordat vier verschillende mensen het verhaal van deze film hebben bedacht.   

De actie in de film is vooral leuk en interessant bij de training scenes, want hier zie je hoe ze mensen, die het tegen terroristen op moeten nemen trainen. De andere actie scenes zien er wat te veel bewerkt uit. In een scenes is Mitch bijvoorbeeld op het parkeerterrein in en in de volgende staat hij voor het raam van een van een appartement op de vierde verdieping. Ook kun je bij de explosies in de film zien dat ze nep zijn en met CGI in de film zijn geplaatst. 

Het acteerwerk van Dylan O'Brien en Michael Keaton zijn ook de dingen die de film dragen, want verder valt de film wel tegen. Het is namelijk een te lange en onduidelijke film. Dit gebeurt pas echt wanneer ze het personage van Taylor Kitsch in de film introduceren. Dit gebeurt pas laat in de film, maar door zijn aanwezigheid verandert de film wel van een strijd tegen terrorisme in een strijd tegen een geheime agent. De film verandert zo voor de kijker van een serieuze terrorisme jacht in een ondoordachte spionage film. Het probleem is alleen dat ze de film wel te serieus blijven nemen, terwijl het voor de kijker nog lastig serieus te nemen valt. Taylor Kitsch levert verder ook geen bijzonder acteerwerk, waardoor zijn personage niet boeiend overkomt. Andere personages maken ook vaak domme beslissingen in de film, waardoor ze gedood of gevonden worden.

Als ze beter nagedacht hadden over het verhaal van de film en onnodige dingen hadden weggelaten, zouden ze een betere en duidelijkere film gehad kunnen hebben.

Ik geef de film als cijfer een:

The Man with the Iron Heart

The Man with the Iron Heart is een nieuwe oorlogsdrama geregisseerd door Cédric James, de regisseur van La French. Dit is een van zijn eerste Engelse films, hiervoor heeft hij vooral Franse films geregisseerd. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van schrijver Laurent Binet.
Zowel het boek als de film gaan over het leven van de nazileider Reinhard Heydrich.

De film speelt zich af in het jaar 1942, waar Het Derde Rijk op zijn hoogtepunt is. In Londen heeft een Tsjechische verzetsgroep een geheime militaire missie gepland onder code naam: Operatie Anthropoid.

Reinhard Heydrich

 Tijdens de operatie worden twee jonge rekruten Jozef Gabcik (Jack Reynor) en Jan Kubis (Jack O'Connell). erop uit gestuurd om de wrede nazileider Reinhard Heydrich (Jason Clarke) te vermoorden. Heydrich heeft zich tot een gevaarlijke vijand gevormd bij het verzet door de Gestapo en zijn bedenking de Holocaust. De twee rekruteren moeten nu zo geheim mogelijk te werk gaan, zodat ze niet door de nazi's ontdekt worden en ze hopelijk een einde kunnen maken aan het leven van de brute oorlogsfanaat.

Dit is een interessante film die in speelt op een waargebeurde geheime missie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zo kun je wat meer over de oorlog leren van deze film. Ondanks dat de film leerzaam is concentreren ze de film soms wel wat te veel op Reinhard zijn liefdesleven met verschillende vrouwen. Als ze dit wat minder in de film hadden gedaan, dan zou de film wat korter en beer zijn geweest.
Het jammere voor deze film is ook dat vorig jaar in met de film Anthropoid hetzelfde verhaal werd verteld. Als je die dan al een keer gezien hebt, kan deze film over komen als een soort herhaling.

Gelukkig is het acteerwerk in deze film wel goed. Jason Clarke komt goed en geloofwaardig over als een van met een 'ijzeren hart'. In de film voert hij geloofwaardig duister taken uit, waardoor je als kijker je soms wat ongemakkelijk kunt voelen. De rest van de cast levert ook goed werk alleen zijn dezelfde personages in de film Anthropoid soms wat beter gedaan door betere acteurs. In deze film heeft Stephen Graham wel een goede kleine extra rol als Heinrich Himmler.

Ik geef de film als cijfer een:

Blade Runner 2049

Blade Runner 2049 is het vervolg op de eerste Blade Runner film van 1982. Het eerste deel was geregisseerd door Ridley Scott, die voor het langverwachte vervolg zich terug trekt als producent. Blade Runner 2049 is geregisseerd door Denis Villeneuve, de regisseur van: Arrival, Prisoners en Sicario.

De nieuwe film speelt zich dertig jaar na het eerste deel af. Het Tyrell bedrijf is inmiddels overgenomen door het Wallace bedrijf, dat nieuwe Replicants maakt. Deze nieuwe Replicants worden na de gebeurtenissen uit het eerste deel nu alleen nog gebruikt om het zware werk te doen. Voor plezier kunnen mensen nu gebruik maken van hologrammen.

K

 Een jonge nieuwe Blade Runner K (Ryan Gosling) moet onderzoek doen om een geheim te ontrafelen. Dit onderzoek leidt hem van locatie naar locatie tot dat hij uiteindelijk leert dat hij de oude Blade Runner Rick Deckard (Harrison Ford) nodigt heeft om het geheim echt te kunnen ontrafelen. Tijdens de  zoektocht om Deckard te achterhalen, wordt K gevolgd door de Replicant Luv (Sylvia Hoeks), die hem probeert te stoppen.


Een vervolg op de eerste Blade Runner was al iets waar veel mensen voor een lange tijd op zaten te wachten. Voor dit vervolg hebben ze een goede keuze gemaakt om Denis Villeneuve als register te nemen, want hij heeft de juist kijk om dit te doen. Villeneuve heeft er bij deze film goed voor gezorgd dat alles mooi in beeld is gekomen. Hij weet zo goed mogelijke toekomstige technologieën geloofwaardig over te brengen. Zo krijg je als kijker een mooie film te zien. Het geluid in de film klink ook mooi en geloofwaardig, waardoor het soms voelt alsof er echt schepen om je heen vliegen. Zo is het leuk om deze film op een groot scherm te zien in een zaal met goede geluidsboxen zoals in een Dolby Atmos zaal.

Ondanks de mooie beelden heeft de film jammer genoeg wel een te lang en soms een soms wat te langdradig verhaal. K doet voor een grotendeel namelijk steeds onderzoek na dingen die hem verder helpen, maar helaas hebben ze ervoor gekozen om het dan ook alleen bij het onderzoek te houden. Zo is de lange scene met Lennie James zijn personage te lang en eigenlijk onnodig, want deze scene heeft verder weinig betekenis voor de rest van de film. In de eerste film deed Harrison Ford zijn personage ook veel onderzoek, maar dat werd soms onderbroken voor een scene waar hij zijn pistool moest gebruiken, zo ontstond er even een moment van spanning. Ryan Gosling heeft ook wel een pistool bij zich, maar gebruikt deze minder. De film concentreert zich namelijk te veel alleen op het onderzoek dat hij doet. Zo creëren ze weinig spanning, waardoor de film voor sommigen al snel langdradig kan overkomen. De echte spanning en actie van deze film krijg je als kijker namelijk pas op het eind te zien. 

Ryan Gosling levert weer goed acteerwerk in deze film. Hij heeft de meeste tijd in de film. Zo is zijn personage eigenlijk de enige die wat meer een achtergrondverhaal krijgt. Deckard krijgt ook wat meer achtergrond, maar komt past laat in de film voor. Zo is de film wel wat verkeerd gepromoot, omdat ze veel beelden van Harrison Ford zijn personage toonde, terwijl hij eigenlijk pas laat in de film voor komt. Dit kan wel wat irritant overkomen als je veel van hem verwacht te zien in deze film. De schurk in de film in het verhaal is het personage van Sylvia Hoeks, maar van haar personage krijg je te weinig achtergrond informatie. Zo is het wat te onduidelijk om te begrijpen waarom ze een hekel aan de held heeft. Het is wel grappig dat ze weer voor een Nederlandse acteur gekozen hebben om de schurk te spelen. In de eerste Blade Runner film werd de schurk namelijk gespeeld door Rutger Hauer, maar bij zijn personage kon je wat meer begrijpen waarom hij deed wat hij deed. Dit ontbreekt wel wat bij Sylvia Hoeks haar personage.

Fans van de eerste Blade Runner film kunnen wat meer genieten van deze film. Voor anderen is het leuk om deze mooie film op een groot scherm gezien te hebben, maar dan moet je wel houden van lange films en rekening houden dat het verhaal van deze film niet al te sterk is.

Ik geef de film als cijfer een:

Gerald's Game

Gerald's Game is een nieuwe Netflix Original thriller. De film is geregisseerd en deels geschreven door Mike Flanagan, de regisseur van: Oculus, Hush en Ouija: Origin of Evil. De film is gebasseerd op het gelijknamige boek van Stephen King.

De film gaat over het getrouwde stel Gerald (Bruce Greenwood) en Jessie Burling (Carla Gugino).

Jessie vast geboeid aan het bed

De twee proberen hun relatie spannender te maken. Gerald heeft kinky plannen om dit te doen. Hij boeit Jessie vast aan een bed, maar als hij verder wil gaan met zijn plannen, krijgt hij een hartstilstand. Jessie zit nu alleen vast op het bed en moet het zien te overleven. Tijdens dit proces wordt ze geconfronteerd met de demonen uit haar verleden die haar, die haar gestoord proberen te maken. Jessie moet demonen zien te negeren terwijl ze een wilde hond van haar af moet zien te houden.

Dit is weer een goede en spannende film van Mike Flanagan. Ook is het een goede verfilming van Stephen King zijn boek. Mike Flanagan heeft deze goedkoop in elkaar weten te zetten en er toch een goede film van weten te maken. Dit is best bijzonder, want de meeste goedkope films zijn als snel slecht of minder.De film s namelijk voor het grotendeel op een locatie gefilmd en maakt eigenlijk maar gebruik van twee castleden.Het interessante van de film komt van het hoofdpersonage, die een duister verleden maat haar mee draagt. Helaas is het einde van de film wel wat minder, waardoor je op het eind je interesse in de film wel kunt verliezen.

Mike Flanagan heeft er ook voor gekozen om gebruik te maken van een actrice waar hij al eerder mee heeft gewerkt. Carla Gugino weet de film goed op haar eigen schouder te dragen. Dit weet ze te doen in deze film terwijl ze vast geboeid zit aan een bed. Henry Thomas speelt ook een rol in deze film. Zijn rol is best een creepy rol, wat wel bijzonder is als je hem als kijker kent als Elliot uit de film E.T.

Ik geef de film als cijfer een: